Pang! Daar schiet de wasknijper los en dat betekent vis op het menu. Het is een mooie Mahi Mahi dit keer. Het schoonmaken en fileren van vis hebben we inmiddels zo vaak gedaan dat dit klusje in een mum van tijd geklaard is. Ik vind het nog altijd fantastisch om je eigen maaltje te vangen en te bereiden. Rik is mijn enthousiasme voor het vissen wel eens moe omdat het soms nogal een rommel veroorzaakt in de kuip en vissen meestal bijten op het moment dat het niet uitkomt zoals bij aankomst op een nieuwe plek en we net willen gaan ankeren. Als het uiteindelijke maal op tafel staat is hij meestal wel blij. Tja, iets met een gezegde van de liefde van de man...

Bij aankomst op Tintipan gaan we met de dinghy aan land voor een wandeling. René van de Pimentao blijft aan boord omdat hij een probleem met zijn ankerlier moet verhelpen.

De wandeling blijkt niet echt een succes. Er zijn nauwelijks paden die bewandelbaar zijn dus we zijn al snel terug op de boot.

’s Avonds genieten we samen met de bemanning van de Pimentao van de gevangen Mahi Mahi aan boord van de Incentive. De volgende dag varen we verder en komen we langs de dichtstbevolkte eiland ter wereld. Op Islote de Santa Cruz wonen 1250 mensen op ongeveer 1,2 hectare.