We gaan een paar dagen voor anker vlak bij het centrum van de stad om van hieruit het eiland te verkennen. We huren voor twee dagen een auto die we ophalen op het vliegveld. Dag 1 verkennen we het zuiden en oosten van het eiland. De natuur is erg mooi en de omgeving heel anders dan we hadden verwacht. Een beetje Frankrijk tussen de palmbomen met een vleugje Carieb is wellicht de beste omschrijving.

We stoppen bij het Anse Cafard Slave Memorial. Deze 20 standbeelden zijn geplaatst ter nagedachtenis aan de Afrikaanse slaven die aan boord waren van een schip dat op 7 april 1830 zonk voor de kust bij “Le Diamant”.

Dag 2 begint met een bezoekje aan de rumdestilleerderij van Depaz. Iets waar Rik uiteraard zeer geïnteresseerd in is.

We vervolgen onze weg naar het noorden om een mooi plaatje te schieten van het uitzicht vanaf Montagne Pelée. Eenmaal boven begint het ontzettend te regenen en er hangt dikke mist. Jammer maar helaas, geen foto.

Verder naar het noorden is het prachtig groen en tropisch. Wel opvallend zijn de autowrakken die hier in overvloede te vinden zijn langs de weg.

De avond valt en het is de hoogste tijd om de auto terug te brengen naar het vliegveld. De arme Renault Twingo heeft het in Rik zijn handen (en vooral rechtervoet) behoorlijk zwaar gehad en blaast zijn stoom af zodra hij thuis neergezet wordt.

Vanuit het vliegveld moeten we terug zien te komen in de stad maar de bus rijdt niet meer en de taxi kost ongeveer hetzelfde als de huurprijs van de auto. Mevrouw Elisabeth die een vriendin naar het vliegveld gebracht heeft is onze redding. Deze aardige dame met pittige rijstijl biedt ons gratis een lift aan en een half uurtje later staan we weer heelhuids in de stad.

Toevallig is de Schoelcher bibliotheek open en we nemen een kijkje in dit prachtige gebouw.

De bibliotheek is vernoemd naar Victor Schoelcher, een Franse politicus en schrijver uit de 19^e eeuw die fel tegenstander was van de slavernij. De complete bibliotheek is gebouwd in Frankrijk in 1889 en vervolgens deel voor deel verscheept naar Martinique.

Na ons bezoek aan de bibliotheek halen we een paar biertjes en lopen we naar het park waar een groot podium staat. Het gospel-concert is al begonnen en hoewel het niet echt onze muziek is vermaken we ons prima. Maar dan krijgen we in de gaten dat we als enigen met een blikje bier in de hand staan. “Vreemd hè?” zegt Rik, en we lopen naar de rand van het park en ploffen op een bankje neer. Daar raken we aan de praat met een lokale dakloze die ons weer te vertellen dat het een religieus festival is. Wij hebben dus min of meer met een blik bier in de kerk gestaan. Weer een prachtige actie van de bemanning van de Incentive.

Gelukkig wordt het ons niet erg kwalijk genomen en we besluiten terug te gaan naar de boot en liggen netjes op tijd onder de wol. Nee geen wol maar een laken, want voor wol is het hier veel te warm!