Door dikke mist varen we van Porto naar Aveiro. Mist in de ochtend is hier heel gebruikelijk en meestal trekt dit in de loop van de ochtend weer weg. Helaas is dit vandaag niet het geval en ons wereldje tijdens het varen is daardoor erg klein. Ook de aanloop van Ria de Aveiro is even spannend omdat het zicht zo slecht is en er zich ontzettend veel vissersbootjes op de rivier bevinden. Ook staat er een aanzienlijke stroom tegen en op de radar en AIS banen we ons een weg richting de ankerbaai. Even later laten we ons anker vallen in de baai van Sao Jacinto en genieten van een heerlijke maaltijd in een klein restaurantje aan de kade.

Vanuit Sao Jacinto gaan we met de ferry en bus naar Aveiro wat omschreven wordt als het Venetië van Portugal. Degene die dit bedacht heeft is waarschijnlijk nog nooit in Venetië geweest. Er zijn wat grachten waar rondvaartbootjes doorheen varen maar het ziet er naar mijn mening toch wat “gemaakt” uit. Ondanks dat is het wel een leuk plaatsje om een dagje te verblijven.

Voordat we terug gaan naar de Incentive moeten er nog boodschappen gedaan worden. Ons bezoek begint morgenmiddag alweer aan de terugreis naar Nederland dus vanavond staat er nog een gezellige borrel aan boord gepland. Een aantal flessen Port mogen hierbij uiteraard niet ontbreken.

We moeten nog een tijdje wachten op de bus en de heren hebben dorst. Rik gaat terug naar de supermarkt om wat plastic bekers te halen en niet lang daarna wordt de eerste fles port bij het busstation al geopend.

Omdat de bus niet op komt dagen nemen we een taxi naar de ferry. Rik vertelt de chauffeur dat we haast hebben omdat we de ferry niet willen missen en geeft een compliment over de auto van de beste man. De chauffeur begrijpt de hint en geeft flink gas waardoor we ruim op tijd bij de ferry aankomen.

We zijn wat laat terug in Sao Jacinto waardoor de meeste restaurants al gesloten zijn. Toch vinden nog een plekje waar wat te snacken is, uiteraard onder het genot van….jawel….een glaasje port. De ober heeft in de gaten dat we grote dorst hebben en laat de fles maar op tafel staan.

Als ook deze leeg is gaat het feest aan boord verder tot in de late uurtjes.

Dan breekt de dag aan dat we weer afscheid moeten gaan nemen van Peter en Linda. We hebben een ontzettend leuke week gehad samen en vinden het jammer dat deze alweer voorbij is.

Op het station in Aveiro zwaaien we onze vrienden uit en bereiden ons aan boord voor op de tocht naar Figuera da Foz. Even later krijg ik een berichtje van Linda dat ze in de verkeerde trein zitten! Ze zijn nu onderweg naar het zuiden in plaats van naar het noorden. Gelukkig kunnen ze vrij gemakkelijk overstappen en verloopt de rest van de terugreis volgens plan.