De eerste Spaanse Ria (rivierdal dat uitmondt in de zee) die we bezoeken is Ria de Camarinas. In deze baai laten we voor de eerste keer ons anker zakken en de eerste poging is meteen geslaagd. Het is een prima ankerplek en we liggen lekker rustig. We kijken om ons heen en zien de ene na de andere Nederlandse vlag wapperen. Het lijkt een ware Nederlandse invasie. Regelmatig komt er iemand met een bijbootje langs om even kennis te maken wat altijd erg leuk is.

’s Avonds komt Rik op het idee om een avondwandeling te maken en met het bijbootje varen we naar een klein strandje. Het is er prachtig maar helaas zit dit strandje vol zandvlooien dus ons bezoek is van korte duur.

Vrijdagmiddag besluiten we om een wandeling te maken naar Cabo Vilán. We lopen door het bos tot bij de vuurtoren (Faro de Cabo Vilán) waar je getrakteerd wordt op een prachtig uitzicht. Via kleine paadjes en bosweggetjes kun je helemaal langs de kust teruglopen. Nu snap ik waarom veel vertrekkers zeggen dat je de tijd moet nemen om de Spaanse Ria’s te verkennen. De natuur is hier ontzettend mooi.

We hebben voordat we morgen vertrekken nog wat diesel nodig en omdat we voor anker liggen besluit Rik met het bijbootje en jerrycans naar de tanksteiger in de haven te varen. Nadat onze dieseltank weer gevuld is worden we uitgenodigd voor een barbecue aan boord van de Aliante. Samen gaan we naar de supermarkt om inkopen te doen. Het is erg gezellig om samen in de keuken te staan en onder het genot van een drankje bereiden we het eten voor. ’s Avonds genieten we met z’n allen van deze leuke avond en het lekkere eten.