’s Morgens halen we ons anker op en zien we waarom de ankergrond in Camarinas zo goed is. In plaats van een anker komt er een grote brok zand en modder boven water. We varen een paar rondjes en laten het anker door het water slepen om het weer schoon te krijgen. Dan zijn we klaar om koers te zetten naar Ria de Muros e Noia! In Falmouth raakten we aan de praat met twee Engelse dames en een van hen wist ons te vertellen dat Muros een erg mooi plaatsje is. Ze was hier met haar ouders die ook een zeilboot hebben al meerdere keren geweest.

In de baai bij Muros gaan we voor de tweede keer voor anker. De eerste poging mislukt omdat het anker niet goed pakt, vermoedelijk door waterplanten. Na de tweede poging liggen we goed vast maar schrikken als we naar het water kijken en plotseling de bodem zien! Onze diepgang is 2,1 meter en het is op dit plekje maar 2,5 meter diep (het is nog geen laagwater dus het water zakt nog steeds). Dus nog maar een keer het anker ophalen en verplaatsen. Omdat wij geen elektrische ankerlier hebben is dit best wel een zware klus. De derde ankerpoging is geslaagd en we liggen op een mooi plekje met voldoende water onder ons. Achteraf blijkt dat het hier op een paar meter van 10 naar 2 meter diep gaat en dat wij de tweede keer ons anker net op de grens hadden laten zakken. Wanneer je iets afdrijft kom je daardoor qua diepgang in de problemen.

Ook in deze baai zien we rondom ons heen een heleboel Nederlandse vlaggen. We maken kennis met Hans en Carla van de Linde en worden uitgenodigd voor een borrel bij hen aan boord. Ook de bemanning van de Aliante voegt zich bij het gezelschap en het wordt een gezellige middag.

Muros is een gezellig en pittoresk plaatsje dat een bezoekje meer dan waard is. We gaan op zoek naar een bar met een tv want Max Verstappen moet vanmiddag rijden. Onder het genot van een drankje en ontzettend lekkere hapjes kijken we de Formule 1 race.