Als ik nu op de wereldkaart kijk ben ik trots! Vooral op Rik maar ook wel een klein beetje op mezelf en natuurlijk op onze Incentive die zich het afgelopen jaar zo goed gehouden heeft onder alle omstandigheden. We hebben al zo veel mooie plekken gezien en er is nog zo veel meer te ontdekken.

Op de top van de Christoffelberg, Curacao

Natuurlijk is het niet altijd leuk. Laten we eerlijk zijn, 24/7 met je partner op 12 meter is niet altijd even gemakkelijk maar op een boot heb je elkaar nodig en moet je er voor elkaar zijn. Ook al waait het hard, hangt de boot zo schuin dat lopen alleen al een hindernisbaan is en je af en toe het liefst met een deken over je hoofd in bed gaat liggen wachten tot het voorbij is.

Na nachten met weinig slaap en veel wind zie je er dus zo uit....

Maar dan komen we in ons ritme van de nachtwachten op zee of bereiken we samen weer een nieuwe bestemming.

Iedere keer ben ik trots en dankbaar dat wij dit samen mogen doen. We zijn elkaar vaak genoeg tegen gekomen het afgelopen jaar (letterlijk en figuurlijk) maar zijn vooral nog dichter naar elkaar toe gegroeid (ook letterlijk en figuurlijk).

Als er problemen zijn moet je het gewoon samen oplossen en kun je er niet zomaar voor weglopen. Alle luxe, privacy, gemak of waar je dan ook maar waarde aan denkt te hechten bestaat niet meer en het is gewoon “wij” op dat grote blauwe water. Je leert elkaar zo goed kennen en geniet van alle overwinningen of doelen die je samen bereikt.

Samen bereiken we na een zware 3 uur durende hike het boiling lake op Dominica. Nadat deze foto gemaakt is mochten we nog 3 uur terug wandelen.

Soms heb ik heimwee en denk ik veel aan Nederland maar meestal denk ik na over nieuwe bestemmingen of geniet ik gewoon van het moment.

Natuurlijk gebeuren er soms dingen waardoor je even met beide benen kei hard op de grond geknald wordt en zou je willen dat je dichterbij was. Die momenten horen er ook bij en die momenten zijn niet leuk. Het is goed om dan even stil te staan.

Laatst las ik een spreuk die me wel wat deed. Ik ben normaal helemaal niet van dit soort dingen maar goed, hier komt ie dan: "Piekeren is de verkeerde kant op fantaseren"

Mensen die mij goed kennen weten dat ik best een piekeraar kan zijn. Dat probeer ik nu los te laten en vooral “de goede kant op te fantaseren”. Er is niks mis met dromen en je gedachten de vrije loop te laten. Niet te veel nadenken over wat er allemaal mis kan gaan of over dingen waar je je onzeker over voelt. Van fantaseren over verre bestemmingen of dingen die je graag nog zou willen doen wordt je veel gelukkiger!

Zonder het een al te zwaar verhaal te maken probeer ik eigenlijk gewoon te zeggen dat we een fantastische tijd hebben samen en dat we dankbaar zijn voor alle lieve mensen die we onderweg ontmoet hebben, maar uiteraard ook onze lieve familie en vrienden thuis die onze beslissing om te gaan reizen begrijpen, stimuleren en van afstand hopelijk een beetje mee kunnen genieten van onze avonturen.

We zijn ontzettend gelukkig, dankbaar en ook nieuwsgierig naar wat de toekomst ons gaat brengen.

Op naar nog zo’n mooi jaar!