Voor we ankerop gaan bij Cayo Frances ruimen we de dinghy op en maken de boot klaar voor vertrek. In deze temperaturen ga je daar best wel van zweten dus we springen in ons privé zwembad om nog even lekker af te koelen. Om stipt 10 uur worden de ankers uit het zand getrokken en vetrekken de drie boten Mora, Sea Ya en Incentive naar Los Morros. We gaan als een speer en lopen gemiddeld 7 knopen. Totdat om 20.00uur de wind wegvalt, de motor gestart moet worden, zeilen naar beneden en het hobbelen begint. De wind is weg maar de golven staan er nog wel. Van even een dutje doen voor je wacht begint is geen sprake. Daarnaast is het bloedheet in de boot en de motor die staat te draaien doet er nog een lekker schepje bovenop. Gelukkig hoeven we maar één nachtje door en bij aankomst in Los Morros zijn die rottige golven al snel weer vergeten.

Los Morros

Sea Ya, Mora en centive aan de steiger

We liggen aan een lange betonnen steiger samen met de Sea Ya, Mora en wat vissersboten in the middle of nowhere. Er is een kleine bar/restaurant en een immigratiekantoor maar voor de rest is er helemaal niets. Het inklaren gaat weer op zijn Cubaans en dus redelijk officieel hoewel het ook wel wat weg heeft van een groot toneelstuk. Abel de barman is gekleed in een pak dat minstens drie maten te groot is en wijst ons naar het immigratiekantoor. Daar zit een dame achter een bureau in een uniform wat ze met haar collega moet delen en waarvan de knoopjes niet allemaal meer dicht gaan.

Een gezette man die vanaf de steiger aan het vissen is staat op, trekt een witte jas aan en blijkt de dokter te zijn die ons gezond moet komen verklaren. Daarna komt een man in uniform met geweer en een drugshond met watervrees aan boord. De hond voelt zich duidelijk niet thuis aan boord en springt snel de steiger weer op. Onder dwang wordt er met het arme beestje toch een rondje door de boot en over het dek gemaakt. We horen een knal en zien de hond opeens weer binnen in de boot. Hij is door het luik gevallen en sprint snel weer de kant op. Gelukkig is er geen letsel en mag de hond weer de steiger op. Na de paparassen maken we het ons gemakkelijk onder een parasol op de steiger.

Rudy is er al vroeg bij met een blikje bier en het wordt steeds gezelliger. Tegen de avond komen de vissermannen terug en na een praatje gemaakt te hebben krijg ik een mooie red snapper mee voor op de barbecue. We grillen en verdelen de vis waarna ook nog een kleine tonijn volgt. Het bleef nog lang gezellig op de steiger.

Praatje met de vissermannen

We zijn erg blij met deze mooie red snapper

Even schoonmaken op de steiger en dan snel op de bbq!

We willen nog een telefoonkaartje scoren om even met het thuisfront contact op te nemen voordat we uitklaren uit Cuba en koers zetten naar de USA. Hiervoor moeten we tien kilometer lopen om een kaartje met een krascode van omgerekend nog geen euro te kopen zodat we een uurtje op het overheids wifi netwerk kunnen.

telefoonkaartje in Cuba

We hangen nog een zelfgeschilderd bordje op in de bar, delen wat kleine cadeautjes uit en zo nemen we afscheid van dit indrukwekkende, bijzondere, diverse en unieke land.

Het bordje

De bar