Laatste stop Martinique.

Regen, regen en nog eens regen. Een voordeel is wel dat ik met gemak genoeg water op kan vangen om uitgebreid te douchen en de was te kunnen doen.

Saint-Pierre was de belangrijkste stad van Martinique en werd wel het Parijs van de Caribbean genoemd. Bij de vulkaanuitbarsting in 1902 werd de gehele stad verwoest en kwamen 28.000 mensen om. Slechts twee mensen overleefden de ramp, een gevangene die zich op het moment van de uitbarsting in een stevige cel bevond en een persoon die aan de rand van de stad woonde.

In de stad zijn verschillen ruïnes te zien van gebouwen die verwoest zijn in 1902.

Het is 15 april en een moeilijke dag voor mij. Het is vandaag precies 10 jaar geleden dat pap stierf en de eerste keer dat ik op deze dag niet bij mijn moeder, broertje en zusje ben. Dat voelt vreemd en ik wil pap toch graag herdenken. We lopen naar de kerk om een kaarsje op te steken maar helaas tevergeefs want in de kerk zijn geen kaarsen te vinden. Jammer, maar we proberen het op de volgende bestemming nogmaals. ’s Avonds doen we het lekker rustig aan en kijken een film aan boord.