Maupiti; misschien wel het mooiste eiland en onze favoriet in de Society archipel. Het is wel even spannend om door de pas in het buitenrif naar binnen te varen. De pas is namelijk heel erg smal, onoverzichtelijk en het kan er flink stromen. De sterkte van de stroming wordt hier gek genoeg niet bepaald door de maan maar door de zon. Hoe eerder op de dag je bij de pas bent, hoe minder hard het stroomt.

Ook bjjzonder is het feit dat de pas zich aan de zuidkant van Maupiti bevindt terwijl de passen in Huahine, Bora Bora, Tahiti, Moorea en Raiatea zich in het oosten bevinden. Er wordt ons een lokale legende verteld over Maupiti als moeder van de Society eilanden. Met een beetje fantasie kun je op het satellietbeeld de vorm van een baarmoeder herkennen met het eiland als foetus in het midden en in het zuiden de pas als het geboortekanaal.

Net voor mijn verjaardag varen we door het geboortekanaal naar binnen om mijn 32ste geboortedag te vieren.

Speciaal voor deze dag heeft Rik eigenhandig een cake gebakken die we op de top van Maupiti gaan oppeuzelen om vervolgens aan de andere kant van de berg naar beneden te lopen en daar ergens te lunchen....tenminste....dat was het plan...

Liefde is...als je man een cake bakt voor je verjaardag

 

Mount Te'urafa'atiu is 380 meter hoog en van hieruit hebben we een adembenemend 360 graden panoramaview waar we van genieten onder het genot van een plakje verjaardagscake. So far so good..

 

De meest linkse boot op de ankerplek is Incentive

Bijna boven. Op deze foto is duidelijk de pas te zien waardoor we naar binnen zijn gevaren

 

Het laatste stukje moet er weer geklommen worden

 

Uitzicht vanaf de top

 

Samen op de top

 

 

Genieten van een plakje verjaardagscake met een fantastisch uitzicht

 

We vervolgen onze weg en gaan op zoek naar het pad dat via de andere kant van de berg omlaag gaat maar dat blijkt niet eenvoudig. Het pad wordt blijkbaar niet veel meer gebruikt (of we hebben een verkeerde afslag genomen) en is compleet overwoekerd. Op een gegeven moment zijn we zelfs een klein beetje verdwaald en lopen gewoon kriskras door de struiken.

Dan zien we Rik's kleine gevleugelde vriend uit Huahine rondvliegen en op dat moment besef ik me dat ik vanmorgen vergeten ben om de epipen en medicatie in de rugzak te stoppen. Je kunt al raden wat er hierna gebeurt.

Rik wordt opnieuw gestoken door een zelfde soort wesp alleen dit keer staan we op ruim 350 meter hoogte en zijn het wandelpad kwijt. Perfecte timing dus. Gelukkig heeft het beestje hem dit keer niet in zijn hoofd gestoken maar in zijn arm waardoor de allergische reactie niet direct op komt zetten. Ik probeer het gif er zo goed mogelijk uit te zuigen en dat lijkt effect te hebben. Rik voelt dat het niet helemaal goed gaat maar het is lang niet zo heftig als de eerste keer op Huahine. Ondanks dat rennen we in iets meer dan een half uur de berg af om zo snel mogelijk de medicatie die nog op de boot ligt te bereiken.  

Na twee antihistaminepilletjes en een half uurtje rust gaat het weer de goede kant op en kunnen we toch samen gaan lunchen voor mijn verjaardag en drinken we 's avonds samen een borrel aan boord.

 

Rik met een nog iets gezwollen gezicht vanwege de wespensteek

 

Natuurlijk kan mijn favoriet Poisson Cru niet ontbreken op mijn verjaardag

 

Maupiti is een klein eiland. Een rondje om het eiland is zo'n 8 kilometer lang en loop je in anderhalf uur. Een erg leuke route die we bijna dagelijks lopen. We snorkelen in de ochtend en wandelen in de middag of andersom, geen slechte routine waar we allebei erg van genieten. Het leven is hier heerlijk ontspannen en de mensen zijn erg vriendelijk. Tijdens de wandeling wordt ons regelmatig fruit aangeboden. Ook stoppen we af en toe bij een piepklein restaurantje genaamd Chez Mimi. Het kleinste restaurant met het grootste uitzicht van de Societies.

 

Het eiland staat vol met gigantische mangobomen

 

Vrolijk beschilderd winkeltje

 

Geloof het of niet, deze vrachtwagen doet nog dienst

 

De vrachtwagen in actie!

 

Foto genomen tijdens ons dagelijkse "rondje eiland"

 

De kerk van Vai'ea prachtig versierd met kleurrijke bloemstukken

 

 

Restaurant Chez Mimi

 

Een tafeltje bij Chez Mimi

 

Maupiti staat ook bekend om het zogenaamde manta cleaning station. Bijna iedere dag zijn er op deze plek manta roggen te vinden die zich laten poetsen door kleine visjes. We zagen deze bijzondere dieren voor het eerst op het eiland Nuku Hiva in de Markiezen maar we hebben er nog nooit eerder mee gezwommen. Het is even zoeken maar met wat tips van andere zeilers hebben we ze vrij snel gevonden.

Een kippenvelmomentje....zwemmen met manta roggen

 

Het is erg indrukwekkend om met deze majestueuze en gracieuze dieren in het water te zijn. We zoeken ze meerdere malen op tijdens onze tijd op Maupiti maakten hier het volgende filmpje van.

 

 

Ons verblijf op deze prachtige parel in de Pacific sluiten we af met een maaltijd uit een traditionele grondoven op motu Tiapaa. Het is een leuke georganiseerde middag met activiteiten zoals uitleg over het openen en gebruiken van kokosnoten, een spel waarbij er met kokosnoten gegooid moet worden en een workshop traditionele Polynesische dans.

 

Achter de tafel die bedekt is met bladeren zie je de grondoven met de zandzakken er omheen

 

De grondoven wordt geopend en het eten dat in een soort krat zit wordt op tafel uitgestald

 

Het eten smaakt heerlijk en volgens lokaal gebruik wordt er met de vingers gegeten

 

 

Polynesische dansles

 

 

En daarmee komt een einde aan onze tijd op het prachtige Maupiti. We gaan terug naar Bora Bora om ons verder voor te bereiden op de oversteek van zo'n 1700 nautische mijlen naar Fiji.